ระเบิดเวลา
ศาล สานศิลป์
ระเบิดเวลา
- 672
- 19
- 0
ยืนซึมเศร้า กลางฝนที่มัน พรั่งพรมลงใส่หน้าอ้าย
ปล่อยน้ำตาให้มัน รินไหล บ่อายฟ้าดิน
สูญสิ้นแล้ว ความฮักนาทีสุดท้าย ด้วยคำว่าเลิกกัน
ปานหัวใจ อ้ายถูกคั้นด้วยน้ำมือเจ้ากับเขา
ฮักสองเฮาถึงตอนอวสาน เก็บกู้บ่ทัน
ได้รางวัลตอบแทนเป็นน้ำตา
Comment
No Comments Yet.